کد مطلب:141895 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138

عبدالله بن امیرالمؤمنین
نام «عبدالله بن علی بن ابی طالب»، «محمد كوچك» یا «عبدالله» بوده است. مادرشان فاطمه «ام البنین» بوده است. [1] او در حدود هشت سال پس از برادرش عباس به دنیا آمد.

با پدرش شش سال، با برادرش امام مجتبی علیه السلام شانزده سال، و با برادرش حسین علیه السلام بیست و پنج سال زندگی كرد؛ البته عمر شریفش هم بیست و پنج سال بود.

تاریخ نگاران گفته اند: اصحاب امام حسین علیه السلام و عده ای از اهل بیت امام را به شهادت رسیده بودند. ابوالفضل علیه السلام برادران خویش را از بزرگ به كوچك مورد خطاب قرار داد و فرمود: «تقدموا؛ پیشی بگیرید». او نخست نظری به سوی «عبدالله» انداخت؛ عبدالله علیه السلام از دو برادرش «عثمان» و «جعفر» بزرگ تر بود [2] ؛ گفت: «تقدم بین یدی حتی اراك و احتسبك، فانه لا ولد لك؛ ای برادر! گام پیش نه، تا تو را (در راه خداوند) شهید ببینم و بردباری و صبر بر این پیشامد را به حساب خداوند بگذارم؛ [3] زیرا تو فرزندی نداری». [4] .

درسی كه می توان گرفت: عباس علیه السلام برادران را از بزرگ به كوچك، امر جهاد فرمود؛ گویا شیوه ی اولیای خداوند این است كه بزرگ ترها باید سرمشق و همیشه


در كار خیر پیشگام باشند. دیگر این كه عباس علیه السلام فرزند نداشتن عبدالله را علت تقدم در پیشتازی می داند؛ بی شك، باید از جان كسانی كه در جامعه نقش موثرتری دارند، بیش از كسانی كه تعلقات خانوادگی ندارند، حفظ و حراست شود.


[1] برخي گفته اند مادر او «ليلي» دختر «مسعود بن خالد» بوده است. (كتاب الفتوح، ج 5، ص 112).

[2] ابصار العين، ص 67.

[3] مقاتل الطالبيين، ص 82.

[4] ابصار العين، ص 67.